Uzman Klinik Psikolog Ayşe Şahin, çocukların okula uyum sürecinde karşılaştıkları ayrılık anksiyetesi ve güvenli bağlanma sorunları hakkında önemli bilgiler sundu. Okula yeni başlayan çocukların alışma döneminde çeşitli zorluklarla karşılaşabileceklerine dikkat çeken Şahin, “Oyun grubuna veya ilkokula başladıklarında ebeveynlerinden ayrılma sürecinde yoğun duygusal tepkiler yaşanabilir.” şeklinde ifade etti. Bazı çocukların ebeveynlerinden ayrılırken ağlama krizleri geçirebildiğini belirten Şahin, “Adeta ebeveyne yapışık bir halde kalıyorlar.” dedi. Mide bulantısı, karın ağrısı, titreme ve terleme gibi fizyolojik belirtiler eşlik ediyorsa, bu durumun okul fobisi veya ayrılık anksiyetesi ile ilişkili olabileceğini vurguladı. Ayrılık anksiyetesi bazen güvenli bağlanma sorunlarının da bir yansıması olabilir.
GÜVENLİ BAĞLANMA SORUNU
Güvenli bağlanma sorunu yaşayan çocukların temel probleminin okulu sevmemek olmadığını belirten Şahin, “Çocuk, ebeveynin başına kötü bir şey geleceği veya ebeveyni kaybetme korkusu yaşayabilir. Bu dönemde çocuklardan gizli bir şekilde ayrılmak veya onlara yanlış bilgiler vermek son derece sakıncalıdır. Bu tür davranışlar, çocuğun endişelerini artıracaktır.” ifadelerini kullandı. Çocuğa okula gitmesi gerektiği ve belirli bir saatte ebeveyni tarafından alınacağı bilgisinin verilmesi önemlidir; bu süreçte ebeveynlerin kararlı bir tutum sergilemesi gerektiğini ekledi.
Şahin, ebeveynlerin bazen aşırı koruyucu davrandıklarını ve çocuklarının daha fazla üzülmemesi veya krizin uzamaması amacıyla onları okuldan alabileceklerini ifade etti. Fizyolojik semptomlar nedeniyle doktora gidip rapor alınabileceğini ve okula başlama sürecinin ertelenebileceğini belirtti. Ancak bu tür yaklaşımların problemi kalıcı hale getirdiğini ve süreci uzattığını anlattı. Aile düzeninden kaynaklanan sorunların da okula uyum sürecini etkileyebileceğini dile getiren Şahin, “Evde geç saatlerde yatıp geç kalkmak veya huzursuz bir ortamda bulunmak, çocukların okula uyumunu zorlaştırabilir.” diye ekledi.
AĞLAMA KRİZLERİNE DİKKAT
Güvenli bağlanmanın nasıl anlaşılabileceğine değinen Şahin, “Çevresine karşı güvensiz hisseden ve çevrelerini kontrol altına almak isteyen çocuklar, ebeveynden ayrılma anında ciddi duygusal tepkiler gösterebilirler.” dedi. Okula ya da oyun grubuna başlama sürecinde çocukların ağlama krizleri geçirebileceğini belirten uzman, “Eğer çocuk ağlama krizleri sırasında kendini sakinleştirmekte zorlanıyorsa,” ebeveynin sakinleştirme çabalarına yeterince yanıt veremiyorsa, güvenli bağlanma problemi olabileceğini ifade etti. Böyle bir durum gözlemlendiğinde uzman desteği alınması gerektiğini önerdi.
Güvenli bağlanan çocukların çevrelerine karşı daha güvenli hissettiklerini belirten Şahin, “Bu çocuklar yabancılarla veya tanıdıkları aile bireyleriyle daha rahat ilişki kurabilirler ve kendilerini daha iyi ifade edebilirler.” dedi.
TERAPİ DESTEĞİ ALINABİLİR
Güvenli ilişkide bulundukları kişilere karşı olumlu duygular besleyen çocukların öfke, agresyon ve şiddetli davranış sorunları ile karşılaşma olasılıklarının daha düşük olduğunu belirten Şahin, sözlerini şöyle sürdürdü:
“Çocuk, ebeveyninden ayrıldığında huzursuzluk veya ağlama tepkisi verebilir; ancak bu durum güvenli bağlanma ile ilgili bir sorun anlamına gelmez. Güvenli bağlanan çocuklar da ebeveynlerinden ayrıldığında huzursuzluk yaşayabilirler. Önemli olan, bu tepkilerin şiddetidir. Ebeveynine yeniden kavuşma anında bile çocuk sakinleşemiyorsa, burada güvenli bağlanma ile ilgili bir problemden söz edebiliriz. Güvenli bağlanmanın en kritik yaş dönemi 0-3 yaş, 0-5 yaş erken çocukluk dönemidir. Bu dönemde atılan temeller, bireyin yetişkinlik hayatındaki kişiliğini ve sosyal ilişkilerini şekillendirir. Ancak güvensiz bağlanan bireyler, yetişkinlikte bu sorunları aşabilirler. Yeni ilişki deneyimleri ile güvenli bağlanma yeniden sağlanabilir. Terapi desteği ise güvenli bağlanmanın sağlanmasında önemli bir yöntemdir.”
[email protected]
Kaynak: Web Özel
Yorumlar kapalı.